Langkawi - Same, same, but different

Me byrjar med ein liten stemningsrapport frå beachen på Langkawi. som dykk sikkert ser er ikkje brunfargen på plas ennå, men me lever framleis i eit evig håp. Me har forelesing mest kvar dag frå kl 9 til 13. Nokre av desse er på engelsk og me forstår noko minus. På forelesing knasker me knekkis med norsk smøreost og heller i okk uante liter vatn.








Eit lite elektrisk knips frå leiligheten vår til glede for alle elektrisitetinteresserte, Det gule er faktisk ein adapter. Den fungerer, men mi skjønar ikkje korleis! (Torunn: hvorfor)













Det skjedde i dei dagar at det gjekk ut ei befaling frå lærar Levi om at alle studentar skulle innskrive eit intervju. Tonje og Bjørgis dro frå leilighetskomplekset og ut i byen for å la ein muslim intervjuast. Vårt første forsøk på fleirkulturell kontakt synte seg å fungere alldeles utmerka. Det er rart korleis Lady Gaga skapar tillit og samtalestart! Me avtala eit møte med vår 25 år gamle muslimske jente når ho var ferdig på jobb i klesbutikken. Me trappa opp i god tid, men innsåg fort at me måtte vente ei stund, for stadig nye kunder dukka opp. Etter roughly ein times venting var ho klar til avgang. Ektemannen hennar kom for å plukke ho opp i teksien sin, og me starta den langwe ferda for å finne ein lagleg intervjustad. På vegen dit fekk me omvisning på landsbygda, og me såg mellom anna to av Langkawis ti moskear. Me endte til slutt opp på ein lokal restaurant der dei alli hadde høyrt om verken vatn på flaske eller Coke, så me fekk ordna okk ein iskaffi som me var noko skeptiske til å drikke. Intervjuet gjekk bra, og me lærte mykje om islam. Me avslutta med tidens verste spørsmål: Viss du døyr idag, kva trur du då kjem til å hende med deg? Ho tok ikkje dette ille opp, og svara etter beste evne. You know x 10


I følge Tonje smakar colaen vann med pepsi max. Difor har det blitt mykje mindre cola på ho enn me hadde tatt med i berekninga. Vatn slurper me dagen lang, og me kjenner no igjen opptil fire ulike vatnmerker. Denne Pepsi Maxen derimot er spesialimportert frå Noreg, avdeling Torp flyplass, og nytest helst kald på ein veranda i 30 gradar pluss. M m m. (Denne var faktisk bete enn malaysisk cola.)Same, same, but different. Når me først er inne på drikke, må det nemnast at Tonje har kjøpt si første øl, og den smaka ok pluss. Bjørgis derimot nyter støtt og stadig lokal kvalitetsøl:)










Mi har gjeninnført tradisjonen om godt gammeldags LØRDAGSGODT! Sist lørdag kosa me okk med Cola/Pepsi max (gjett kven som drakk kva) og oreokjeks til den store gullmedaljen!

















Splitthopp med sprett, og tjo og hei på ei FLOTT strand me fann på køyreturen rundt på øya.
Dette er den finaste stranda me har sett så langt på turen.













Gullbilen vår fekk namnet Golden Eye.
Her poserer jentene, medan den staBILe fotografen Bjarte Vik frå Nordfjord knipsa BILete i fleng. Legg til dialekta i lesinga av stadnamnet. Me påstar at denne bilen var turens tøffaste, med klassens tøffaste sjåfør frå Søgne. All honnør til CARtrine som rocka venstresida av vegen! (Det er venstrekøyring her..)